İnsan beyninin, mânâlar âleminde, bu kadar yükü nasıl kaydedebildiğini, nasıl kaldırabildiğini düşünüyorum da hayretten hayrete düşüyorum...
Ayaz düşerken yaylanın yüreğine, bir ak kız yürür çiylerin üstünde… Ne sesi kalır rüzgâra, ne kokusu zamana… Ak Kızın İzinde , hatırla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder