Bir gün azad olunacağım günü bekliyorum. Hem de tüm ümidimle. Umudumu asla kaybetmem. Hatta umudumun bittiği anda inadım başlar. Umut ve inat kardeş midir bilmem ama birbirinin destekleyicisi olduğuna inancım tam.
Hayat dediğimiz şu üç günlük dünyada insanın umut etmekten başka neyi var ki? Hırslarımız, egomuz, dert ettiğimiz her ne varsa bunların tümünden azad olan insan ne güzeldir. Tüm menfi duygulardan arınmış bir ruh, tüm sıkıntılardan da kurtulmuş bir insan artık “olmuş” bir insandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder