Yol mu yordu yoksa yol mu uzadı? Varamadık ki bir türlü istediğimiz yere. Arafta kaldı her yanımız: Ne eskisi gibi olabiliyoruz ne de kendimizi tamamlayabiliyoruz.
Ayaz düşerken yaylanın yüreğine, bir ak kız yürür çiylerin üstünde… Ne sesi kalır rüzgâra, ne kokusu zamana… Ak Kızın İzinde , hatırla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder