Bazen durmanın, geri adım atmanın ve hatta geri dönmenin de ilerlemek olduğunu anladığınızda muhtemeldir ki otuzlu yaşlarınızı aşmış, birkaç kere terk edilmiş, haksızlığa uğramayı hakkıyla yaşamış, ağız dolusu kahkaha atmayı özler olmuş, bir kalabalığa sahip olmanın yalnız olmaya engel olmadığını anlamış, iç sesi ile konuşmaya başlamış birisinizdir artık. Hayatınızın bu evresi beklentilerinizden kendinizi azat ettiğiniz bir uyanıştır. İyidir; çünkü kendinize toleransınız artar. Aynı zamanda kötüdür de çünkü tutkunuzu kaybedersiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder