Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, sonra kendisi…
İnsan geçiyor azizim insan. Zaman hep aynı geçiyor oysa. Heves geçince zamanın da kıymeti kalmıyor zannımca.
Ayaz düşerken yaylanın yüreğine, bir ak kız yürür çiylerin üstünde… Ne sesi kalır rüzgâra, ne kokusu zamana… Ak Kızın İzinde , hatırla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder