İnsan kırılan kalbi için küsmeyi bulmuş bakmış affedemiyor susmayı bulmuş. Ama içi içini yemiş, sessizliğiyle yankılanmış kendi içinde. Ne kadar uzaklaşsa da kırıklığın izleri hep içinde kalmış. Sonra anlamış ki küsmek çözüm değil, susmak iyileştirmiyor. İnsan, kırılan yerlerinden büyümeyi öğrenmeli, affedemese bile hafiflemeyi bilmeli. Çünkü yükünü hep içinde taşımak, yarayı kanatmaktan başka bir şey değil…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder